Z Reguły św. Ojca naszego Benedykta,
rozdział 73: O tym, że reguła ta nie daje wszystkich wskazówek
potrzebnych, by zachować całą sprawiedliwość
1 Reguła ta została napisana po to, abyśmy zachowując
ją w klasztorach mogli pokazać, że postępujemy już w pewnej mierze w sposób
godny naszego stanu i właśnie zaczynamy żyć życiem monastycznym. 2 A
jeśli to komuś nie wystarcza, kto śpieszy do doskonałości owego życia, znajdzie
on w nauce świętych Ojców wszystko, co może doprowadzić człowieka do
doskonałości najwyższej. 3 Czyż jest bowiem taka strona albo takie
zdanie natchnione przez Boga, zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie, które
by nie zawierało najsłuszniejszych zasad życia ludzkiego? 4A któraż
księga świętych katolickich Ojców nie przynosi wyraźnych pouczeń, w jaki sposób
mamy prostą drogą dążyć do naszego Stwórcy? 5 Czymże zaś są i
Konferencje Ojców, i Ustawy*, i ich żywoty,
czymże Reguła świętego ojca naszego, Bazylego, 6jeśli nie narzędziami, z
których pomocą mnisi, dobrzy i posłuszni, budują swoje cnoty? 7 My
natomiast, leniwi, źli i niedbali, musimy rumienić się ze wstydu.
8 Jeśli więc śpieszysz do ojczyzny niebieskiej,
przestrzegaj najpierw z pomocą Chrystusa tej maleńkiej Reguły, którą pisaliśmy
dla początkujących. 9 A wówczas, otoczony opieką Bożą, owe wzniosłe
szczyty cnoty i wiedzy, o których właśnie wspominaliśmy, i ty także kiedyś
osiągniesz!
Amen. Koniec Reguły.
Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz