sobota, 31 grudnia 2011

31.12, Reguła na dziś, 73: O tym, że Reguła ta nie daje wszystkich wskazówek potrzebnych, by zachować całą sprawiedliwość




Z Reguły św. Ojca naszego Benedykta,
rozdział 73: O tym, że reguła ta nie daje wszystkich wskazówek 
potrzebnych, by zachować całą sprawiedliwość


1 Reguła ta została napisana po to, abyśmy zachowując ją w klasztorach mogli pokazać, że postępujemy już w pewnej mierze w sposób godny naszego stanu i właśnie zaczynamy żyć życiem monastycznym. 2 A jeśli to komuś nie wystarcza, kto śpieszy do doskonałości owego życia, znajdzie on w nauce świętych Ojców wszystko, co może doprowadzić człowieka do doskonałości najwyższej. 3 Czyż jest bowiem taka strona albo takie zdanie natchnione przez Boga, zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie, które by nie zawierało najsłuszniejszych zasad życia ludzkiego?  4A któraż księga świętych katolickich Ojców nie przynosi wyraźnych pouczeń, w jaki sposób mamy prostą drogą dążyć do naszego Stwórcy? 5 Czymże zaś są i Konferencje Ojców, i Ustawy*, i ich żywoty, czymże Reguła świętego ojca naszego, Bazylego, 6jeśli nie narzędziami, z których pomocą mnisi, dobrzy i posłuszni, budują swoje cnoty? 7 My natomiast, leniwi, źli i niedbali, musimy rumienić się ze wstydu.
8 Jeśli więc śpieszysz do ojczyzny niebieskiej, przestrzegaj najpierw z pomocą Chrystusa tej maleńkiej Reguły, którą pisaliśmy dla początkujących. 9 A wówczas, otoczony opieką Bożą, owe wzniosłe szczyty cnoty i wiedzy, o których właśnie wspominaliśmy, i ty także kiedyś osiągniesz!

Amen. Koniec Reguły.

Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

PORZĄDEK DNIA: 31.12.2011


Siódmy dzień Oktawy Narodzenia Pańskiego, 2 kl., szaty białe
Komemoracja św. Sylwestra I, papieża


Nieszpory z dnia następnego: Oktawa Narodzenia Pańskiego

piątek, 30 grudnia 2011

30.12, Reguła na dziś, 72: O dobrej gorliwości, jaką mnisi mieć powinni




Z Reguły św. Ojca naszego Benedykta,
rozdział 72: O dobrej gorliwości, jaką mnisi mieć powinni



1 Podobnie jak istnieje zawziętość zła i gorzka, która oddala od Boga i prowadzi do piekła, 2 tak jest i gorliwość dobra, która oddala od grzechów, a prowadzi do Boga i do życia wiecznego.
3 Ta więc właśnie gorliwość niechaj wyróżnia mnichów w ich życiu żarliwej miłości 4 tak, aby w okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzali. 5 Niech słabości swoje duchowe i cielesne znoszą cierpliwie.6 Niech prześcigają się nawzajem w posłuszeństwie. 7 Niechaj nikt nie szuka tego, co uważa za pożyteczne dla siebie, lecz raczej tego, co dla drugiego. 8 Niech darzą się wzajemnie czystą w intencji miłością braterską. 9 Niech Boga boją się dlatego, że Go miłują. 10 Opata swego niech kochają miłością szczerą i pokorną. 11 Niech nic nigdy nie będzie dla nich ważniejsze od Chrystusa, 12 który oby nas razem raczył doprowadzić do życia wiecznego.

Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki. 

czwartek, 29 grudnia 2011



Mnisi z Barroux w chórze.

Reguła na dziś, 71: Niechaj bracia będą sobie posłuszni nawzajem





Z Reguły św. Ojca naszego Benedykta,
rozdział 71: Niechaj bracia będą sobie posłuszni nawzajem



1 Wszyscy powinni okazywać posłuszeństwo, które jest wielkim dobrem, nie tylko samemu opatowi, lecz w tymże duchu bracia niechaj będą posłuszni także sobie nawzajem wiedząc, 2 że właśnie drogą posłuszeństwa mają iść do Boga.
3 Wprawdzie rozkazy opata lub wyznaczonego przez niego przeora wypełniać trzeba przede wszystkim i nie wolno dawać przed innymi pierwszeństwa prywatnym zleceniom, 4 poza tym jednak młodsi powinni słuchać starszych z całą gotowością miłości. 5 Gdyby jakiś brat okazał się krnąbrny, należy go skarcić.
6 Jeśli opat lub jakikolwiek inny przełożony udziela w taki czy inny sposób nagany jednemu z braci, choćby za najmniejsze uchybienie, 7 a brat ów domyśli się lub spostrzeże, że stał się przyczyną nawet niewielkiego gniewu przełożonego, 8 niech zaraz bez zwłoki padnie na ziemię i aby zadośćuczynić za błąd swój, tak długo u stóp jego leży, aż otrzyma błogosławieństwo, które to wzburzenie uspokoi.
9 Jeśli ktoś zaniedba tego przez lekceważenie, należy mu wymierzyć karę cielesną, gdyby zaś upierał się przy swoim, nawet usunąć go z klasztoru.


Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

środa, 28 grudnia 2011





fot. ze strony Opactwa Matki Bożej w Clear Creek (Oklahoma, USA)





28.12, Antyfona Seksty: Angeli eorum



Aniołowie ich zawsze oglądają twarz Ojca.

Angeli eorum * semper vident faciem Patris.




Włącz Sekstę tutaj o g. 12,00.

28.12, Reguła na dziś: 70, Niechaj nikt nie pozwala sobie bić drugiego samowolnie




Z Reguły św. Ojca naszego Benedykta, 
rozdział 70: Niechaj nikt nie pozwala sobie bić drugiego samowolnie.

1 Nie można dopuścić, by w klasztorze ktokolwiek ośmielał się rządzić na własną rękę. 2 Dlatego też postanawiamy, że nikomu nie wolno karać ekskomuniką lub chłostą któregokolwiek ze współbraci, chyba że upoważni go do tego opat. 3 Tego, kto w ten sposób zawini, należy upominać wobec wszystkich, żeby także pozostali przejmowali się lękiem (1 Tm 5,20).
4 Dzieci do lat piętnastu powinni wszyscy starannie utrzymywać w karności i pilnować, 5 lecz i to czynić należy z wszelkim umiarem i roztropnością. 6 Kto zatem pozwoliłby sobie ukarać kogoś starszego bez polecenia opata albo dałby się ponieść złości wobec dzieci, ten poniesie karę przewidzianą w Regule. 7 Napisane jest bowiem: Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.

Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

28.12, Antyfona Prymy: Herodes iratus


Gniewny Herod zabił wielu chłopców w Betlejem Judzkim, 
mieście Dawida.


Herodes iratus * occidit multos pueros in Bethlehem Judae 
civitate David.




Włącz Prymę tutaj o g. 7,45.

28.12: Czytania biblijne w pierwszym nokturnie jutrzni


Z Jeremiasza Proroka
Jr 31, 15-23



I
To mówi Pan: Głos na wysokości jest słyszany, na­rzekania, płaczu i żałości Racheli, płaczącej synów swoich, a nie dającej się pocieszyć nad nimi, gdyż ich nie ma. To mówi Pan: Niech ustanie głos twój od płaczu i oczy twoje od łez, bo ma zapłatę robota twoja, mówi Pan, i wrócą się z ziemi nieprzyjacielskiej. I jest nadzieja dla przyszłości twej, mówi Pan, i wrócą się synowie do granic swoich.

II
Słyszałem, słyszałem Efraima przenoszącego się: "Ukarałeś mię, i wyćwiczony zostałem jak cielec nieukrócony. Nawróć mię, a nawrócę się; bo ty jesteś Pan, Bóg mój. Bo skoro mię nawróciłeś, czyniłem pokutę, a skoro mi pokazałeś, uderzyłem się w biodro moje. Zawstydziłem się i zasromałem się, że noszę hańbę młodości mojej.”

III
Czy jest mi synem poczciwym Efraim, czy jest dziecięciem rozkosznym? Bo odkąd mówiłem o nim, jeszcze nań będę pamiętał. Przeto się poruszyły wnętrzności moje nad nim, litując zlituję się nad nim, mówi Pan. - Po­staw sobie strażnicę, nakładź sobie gorzkości, obróć serce swe ku drodze prostej, którąś chodziła! Wróć się, panno Izraelska, wróć się do tych miast twoich!

IV
Dokądże od rozkoszy rozpuszczać się będziesz, córko tułacza? Bo Pan stworzył nową rzecz na ziemi: niewiasta ogarnie męża. - To mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Jeszcze będą mówić to słowo w ziemi Judzkiej i w miastach jej, gdy przy­wrócę pojmanie ich: "Niechaj ci bło­gosławi Pan, piękno sprawiedliwości, góro święta!"

niedziela, 25 grudnia 2011

25.12 Antyfona Magnificat II Nieszporów Narodzenia Pańskiego: Hodie


Dziś narodził się Chrystus; dziś na ziemi śpiewają Aniołowie; dziś radują się Archaniołowie; dziś cieszą się sprawiedliwi, mówiąc: Chwała na wysokości Bogu, alleluja.

Hodie * Christus natus est: hodie Salvator apparuit: hodie in terra canunt Angeli: hodie laetantur Archangeli: hodie exsultant iusti, dicentes: Gloria in excelsis Deo, alleluia.

por. Łk 2,10-14



25.12, Antyfona Seksty: Angelus


Anioł pasterzom mówi: Ogłaszam wam radość wielką, że narodził się wam dziś Zbawiciel świata, alleluja.  

Angelus * ad pastores ait: Annuntio vobis gaudium magnum: quia natus est vobis hodie Salvator mundi, alleluia.

por. Łk 2,10-11

25.12, Reguła na dziś: 67, O braciach, którzy udają się w drogę



Rozdział 67. Reguły świętego Ojca Benedykta: O braciach, którzy udają się w drogę

Bracia, wysyłani w drogę, niech polecą się modlitwie wszystkich braci i opata. I zawsze przy modlitwie kończącej Służbę Bożą należy dodawać wspomnienie o wszystkich nieobecnych.

Kiedy zaś bracia wrócą z podróży, w dniu swego powrotu, w czasie każdej godziny kanonicznej, pod koniec Służby Bożej, niechaj rzucą się na ziemię w oratorium i proszą wszystkich o modlitwę ze względu na błędy, które mogli popełnić w drodze słysząc lub widząc jakieś złe rzeczy lub wdając się w próżne rozmowy. Niech nikt nie waży się opowiadać drugiemu, co widział lub słyszał poza klasztorem, ponieważ jest to bardzo szkodliwe. Jeśli ktoś ośmieli się to zrobić, poniesie przewidzianą w Regule karę, podobnie jak i ten, kto by się odważył wyjść poza obręb klasztoru lub pójść dokądkolwiek lub zrobić cokolwiek, choćby całkiem drobnego, bez pozwolenia opata.


Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

25.12, Antyfona Prymy: Quem vidistis


Kogo widzieliście, pasterze? Mówcie, ogłoście nam, któż ukazał się na ziemi? Widzieliśmy Narodzonego i chóry Aniołów wychwalające Pana, alleluja, alleluja.  

Quem vidistis, * pastores? dicite, annuntiate nobis, in terris quis apparuit? Natum vidimus, et choros Angelorum collaudantes Dominum, alleluia, alleluia. 

por. Łk 2,17-18

sobota, 24 grudnia 2011

24.12, Antyfona Magnificat I Nieszporów Narodzenia Pańskiego: Cum ortus


Gdy wzejdzie słońce z nieba, ujrzycie Króla królów idącego od Ojca, jak oblubieńca [wychodzącego] ze swojej komnaty.

Cum ortus * fuerit sol de caelo, videbitis Regem regum procedentem a Patre, tamquam sponsum de thalamo suo.

por. Ml 4,2 (Vulg.) / 3,20 (BT) & Ps. 19(18),6

24.12, Antyfona Seksty: Crastina die


Jutrzejszego dnia wymazana zostanie nieprawość ziemi i zakróluje nad nami Zbawiciel świata.

Crastina die * delebitur iniquitas terrae: et regnabit super nos Salvator mundi.

por. Dn 9,24 & Mi 4,7 

24.12, Reguła na dziś: 66, O furtianach klasztornych


Rozdział 66. Reguły świętego Ojca Benedykta: O furtianach klasztornych


Przy furcie klasztornej trzeba postawić roztropnego starca, który by potrafił zarówno przyjąć wiadomość, jak udzielić odpowiedzi i którego dojrzałość powstrzyma go od włóczenia się na zewnątrz. Niechaj furtian ma celę blisko furty, aby przybywający mogli go zawsze znaleźć na miejscu i od razu dostać odpowiedź. A gdy tylko ktoś zapuka lub ubogi zawoła, niech odpowie: „Bogu niech będą dzięki” albo „Pobłogosław mnie” i zaraz udzieli wyjaśnienia z całą łagodnością zrodzoną z bojaźni Bożej, i z gorliwą miłością. Jeśli furtianowi potrzeba pomocy, trzeba mu dodać młodszego brata.

Klasztor zaś, jeśli to możliwe, tak powinien być zorganizowany, żeby można było znaleźć w obrębie jego murów wszystko, co niezbędne, a więc wodę, młyn, ogród, jak również różne warsztaty rzemieślnicze, tak aby mnisi nie musieli włóczyć się na zewnątrz, co nie przynosi zgoła pożytku ich duszom.

Chcemy też, by ta Reguła często była czytywana we wspólnocie, aby żaden brat nie mógł się tłumaczyć jej nieznajomością.


Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

24.12, Antyfona Prymy: Iudaea et Ierusalem



Judeo i Jerozolimo, nie bójcie się, jutro wyruszycie, a Pan będzie z wami, alleluja.

Iudaea et Ierusalem, * nolite timere, cras egrediemini, et Dominus erit vobiscum, alleluia. 


por. 2 Krn 20,17

piątek, 23 grudnia 2011

23.12, Antyfona O Emmanuel


23.12, Antyfona Seksty: Veni



Przyjdź, Panie, i nie spóźniaj się; odpuść przestępstwa ludowi Twemu, Izraelowi.

Veni * Domine, et noli tardare; relaxa facinora plebi tuae Israel.

23.12, Reguła na dziś: cd. 65, O przeorze



Z rozdziału 65. Reguły świętego Ojca Benedykta: O przeorze klasztoru


Dlatego też uważamy za wskazane, dla zachowania pokoju i miłości, aby opat według własnego uznania miał prawo obsadzać stanowiska klasztorne. A jeśli to możliwe, niech dziekani, jak to ustaliliśmy, załatwiają wszystkie sprawy klasztoru, oczywiście zgodnie z poleceniami opata. A tak gdy władza zostanie powierzona kilku osobom, jedna nie będzie miała podstaw do pychy.Jeśli wszakże warunki miejscowe tego wymagają lub wspólnota wystąpi z rozsądną i pokorną prośbą, a opat uzna za słuszne, wówczas sam opat zasięgnąwszy rady braci bojących się Boga, wybierze kogo zechce i sam też ustanowi go przeorem.


Przeor ma z szacunkiem czynić to, co mu opat zleci, nie robiąc nic wbrew woli i zarządzeniom opata, bo im wyżej został postawiony nad innymi, tym troskliwiej powinien przestrzegać przepisów Reguły. Gdyby się okazało, że przeor ten ma zbyt wiele wad, że omamiony swoim wyniesieniem stał się zarozumiały, gdyby stwierdzono, że lekceważy sobie świętą Regułę, należy mu udzielić ustnego napomnienia aż do czterech razy. Jeśli nie zmieni swego postępowania, powinien ponieść przewidzianą w Regule karę. Jeśli i wówczas się nie poprawi, trzeba go pozbawić stanowiska, i wybrać na jego miejsce innego, który byłby tego stanowiska godny. A gdyby i później we wspólnocie nie żył spokojnie i posłusznie, należy go nawet wypędzić z klasztoru. Niechaj jednak opat pamięta o swej odpowiedzialności przed Bogiem za wszystkie podejmowane decyzje, aby ogień zazdrości lub zawiści nie trawił mu duszy.

Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

czwartek, 22 grudnia 2011

23.12, Antyfona Prymy: Constantes estote



Bądźcie stali, zobaczycie pomoc Pańską nad wami.

Constantes estote * videbitis auxilium Domini super vos.

22.12, Antyfona O Rex Gentium




22.12, Antyfona Seksty: De Sion



Z Syjonu przyjdzie Pan, który będzie królował, 
Emmanuel wielkie imię Jego.

De Sion * veniet, qui regnaturus est Dominus, 
Emmanuel magnum nomen ejus.

22.12. Antyfona Prymy: De Sion


Z Syjonu przyjdzie Pan Wszechmogący, aby zbawić lud swój.

22.12: Reguła na dziś







Z Reguły świętego Ojca Benedykta, rozdział 65.: O przeorze klasztoru


Nazbyt często się zdarza, że przy ustanawianiu przeora dochodzi w klasztorze do poważnego zgorszenia. Niektórzy bowiem, nadęci złym duchem pychy, wyobrażają sobie, że są drugimi opatami, a roszcząc sobie prawo do nieograniczonej władzy wywołują zgorszenie i doprowadzają do rozłamu we wspólnocie, zwłaszcza tam, gdzie przeora ustanawia ten sam biskup lub ci sami opaci, którzy wyznaczają również opata.
Nietrudno zauważyć, jak dalece jest to bezsensowne. Od początku bowiem urzędowania daje się nowemu przeorowi powód do popadnięcia w pychę, gdyż łatwo może przyjść mu na myśl, że jest wyjęty spod władzy opata: przeorem ustanowili go przecież ci sami, którzy ustanowili i opata. Stąd rodzą się zawiści, kłótnie, oszczerstwa, zazdrości, niezgody, nieporządki, bo gdy opat i przeor stają jeden przeciw drugiemu, to i własnym ich duszom musi przez tę niezgodę grozić niebezpieczeństwo i podwładni ich, [obu] stronom schlebiając, idą na zatracenie. A za całe zło tej niebezpiecznej sytuacji ponoszą odpowiedzialność ci, którzy stali się przyczyną takiego nieporządku.

Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
Bogu niech będą dzięki.

22.12, czwartek: feria w 4. tygodniu Adwentu

Antyfony własne z dnia.
Psalmy czwartkowe według Psałterza.